Φλασιά. Και κάπως έτσι μου 'ρθε και σκέφτηκα την ανεμελιά που είχα πριν 4 χρόνια. Κι εμένα, να γυρνάω όλο το κέντρο της Αθήνας με μια φίλη από δίπλα χωρίς να κουραζόμαστε ποτέ. Να τρέχουμε κάθε μέρα μετά την σχολή σαν τις τρελές, μόνο και μόνο για να μην γυρίσουμε σπίτι, μ'ένα μιλκ σέικ φράουλα -απο τα μακ φυσικά- στο χέρι και να αράζουμε στα παγκάκια του Συντάγματος, ή άλλοτε για καφέ με τα παιδιά στη Μητροπόλεως.Μελαγχόλησα. Γιατί τώρα δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας. Που να τρέχουμε Ερμού, Γκάζι, Θησείο...Και που λεφτά για βόλτες, καφέδες και ψώνια. Και που όρεξη. Και που να πας με όλα αυτά που γίνονται...
Φλασάκι. Οι καιροί αλλάζουν. Κι εμείς αλλάζουμε μαζί τους. Γι'αυτό κι εγώ θα συμβιβαστώ στο όμορφο χρωματιστό δωματιάκι μου, τον ύπνο που τόσο έχω ανάγκη τον τελευταίο καιρό, στα τηλέφωνα με τις φίλες, τις ταινίες αγκαλιά με τον Μ.και τις βόλτες μέχρι την σχολή. Και για να μην ξεχνιόμαστε...μαγνητόφωνα μπορεί να μην υπάρχουν, υπάρχουν όμως τραγουδάκια στο γιου τιουμπ εύκαιρα να τα ακούσεις όποτε εσύ γουστάρεις. Α! Και να σκέφτεσαι πως θα'ρθει η ώρα κι η στιγμή που την ρεβανς θα πάρεις. ;)
Υ.Γ το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα πατίνι και δυο ρουλεμάν!
Φλασάκι. Οι καιροί αλλάζουν. Κι εμείς αλλάζουμε μαζί τους. Γι'αυτό κι εγώ θα συμβιβαστώ στο όμορφο χρωματιστό δωματιάκι μου, τον ύπνο που τόσο έχω ανάγκη τον τελευταίο καιρό, στα τηλέφωνα με τις φίλες, τις ταινίες αγκαλιά με τον Μ.και τις βόλτες μέχρι την σχολή. Και για να μην ξεχνιόμαστε...μαγνητόφωνα μπορεί να μην υπάρχουν, υπάρχουν όμως τραγουδάκια στο γιου τιουμπ εύκαιρα να τα ακούσεις όποτε εσύ γουστάρεις. Α! Και να σκέφτεσαι πως θα'ρθει η ώρα κι η στιγμή που την ρεβανς θα πάρεις. ;)
Υ.Γ το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα πατίνι και δυο ρουλεμάν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου