Αϊ αμ μπακ!

Χαίρετε, χαίρετε, χαίρετε!

Μ'αρέσει που περνάει ο καιρός. Ξαναβρίσκω τον εαυτό μου σιγά σιγά, με προσπάθεια, αισιοδοξία και χαμόγελο. Δεν το βάζω κάτω! Υπάρχουν και χειρότερα! Σε λίγες μέρες φεύγω διακοπές και ανυπομονώ. Δεν με νοιάζει αν θα διασκεδάσω, αν θα ξεκουραστώ, αν θα μαυρίσω, αν θα πιώ, αν θα παχύνω...ένα πράγμα θέλω μόνο να νιώσω....ξενοιασιά....εγώ με τον ανθρωπό μου, που έχω δυο μήνες να δω. Να τα σβήσω όλα από το κεφάλι μου. Αρνητικές σκέψεις και φόβοι θα φύγουν παντελώς. Το δικαιούμαι. Και το υπόσχομαι στον εαυτό μου.  :)

Καλές βουτιές!!!!!!

It's the end of an era!

Ένας μήνας και κάτι πέρασε...και δεν έγραψα. Δεν ξέρω γιατί. Δεν μου έβγαινε, δεν πρόλαβα. Ήθελα να γράψω αλλά δεν μπορούσα, λίγο τα τρεξίματα, λίγο οι αλλαγές που με προλάβαιναν... πέρασε ο καιρός.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Βλέπω η ιντερνετική πραγματικότητα προχωράει κανονικά. Και καλά κάνει! Έχω χάσει επεισόδια αλλά θα επανέλθω!

Νομίζω πως είναι τέλος εποχής. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πολλά πράγματα αλλάζουν στη ζωή μου, τα δεδομένα αλλάζουν.
Ο Μ. φεύγει. Ήρθε η ώρα να υπηρετήσει την μαμά πατρίδα σιγά σιγά. Δεν θέλω να σχολιάσω κάτι σε αυτό γιατί θα βρέξω το πληκτρολόγιο με τα δάκρυα μου κ βαριέμαι να σηκωθώ για χαρτοπετσέτα...
Ο τόπος διαμονής μου πρόκειται να αλλάξει για το καλοκαίρι λόγω δουλειάς. Είμαι τυχερή που τη βρήκα αυτή τη δουλειά, έστω για το καλοκαίρι. Ούτως ή άλλως μετά έχει πρακτική το πρόγραμμα. Ανυπομονώ να ξεκινήσω.Θέλω! Θα είμαι και κοντά σε θάλασσα. Θα έρχονται οι φίλοι για μπανάκι. Το καλό που τους θέλω!

Ποτέ δεν μ'αρέσαν οι αλλαγές αλλά τώρα έπεισα τον εαυτό μου πως είναι για καλό. Και θα είναι αυτή τη φορά!
Καλό καλοκαίρι εύχομαι!! Ευφορία ;)  και όλα για καλό!! Σας φιλώ!

Υ.Γ.  H φωτό από την αγαπημένη μου Ρόδο που ελπίζω να τα καταφέρω να πάω φέτος έστω για λίιιγο...  To κομμάτι της Loreen - Euphoria που α γ α π ώ απλά. Και μην ακούσω αρνητικά σχόλια! Ευχαριστώ!

Intouchables.

Μια ταινία μπορεί να σου διδάξει πολλά.

Βλέποντας την καινούργια γαλλική ταινία "Intouchables" το κατάλαβα. Πολύ γλυκιά, πολύ αστεία αλλά και συγκινητική. Αληθινή χωρίς να κρύβει τον πόνο , χωρίς να κρύβει και την θετική πλευρά όμως.
Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, ένας μεσήλικας παραπληγικός -μετά από ατύχημα- , πολύ πλούσιος, προσλαμβάνει για βοηθό του έναν φτωχό έγχρωμο νεαρό που βρισκόταν στην φυλακή για μικροκλοπές. Αυτοί οι δύο άνθρωποι σιγά σιγά δένονται μεταξύ τους πολύ, παρά τις κοινωνικές τους διαφορές. Δημιουργείται μία αληθινή και βαθιά φιλία.

Και ξέρετε γιατί πιστεύω ?
Διότι ο νεαρός ήταν ο μοναδικός που τον είδε σαν ίσο, δεν τον λυπήθηκε ποτέ, του συμπεριφέρθηκε σαν να μην ήταν καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι.

Φαίνεται δραματικό? Δεν είναι, κι εκεί κρύβεται όλο το νόημα. Ξεκαρδίστηκα στα γέλια. Κι αυτό γιατί η ταινία θέλει να δείξει πως ένας άνθρωπος με τέτοια μοίρα, πρέπει και μπορεί να συνεχίσει να γελάει, να ζει, να αγαπάει. Ακόμα κι αν έχει ξεχάσει πως γίνονται όλα αυτά, υπάρχει κάποιος που τελικά του τα θυμίζει.

Υ.Γ.   Ήταν από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει.

The time is running out...

Οι μέρες περνάνε. Τα πράγματα αλλάζουν. Κι εγώ αλλάζω μαζί τους.

Άνθρωποι έρχονται, κι άνθρωποι απομακρύνονται. Προσπαθώ να τους κρατήσω μα δεν γίνεται. Είναι η λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Σε λίγους μήνες θα είσαι μακριά μου. Εύχομαι ο χρόνος να μας κάνει πιο δυνατούς κι ενωμένους. Ελπίζω αυτή η αλλαγή να φέρει γέλιο. Κι όχι πόνο. Και μετά να είναι πάλι όλα όπως τα αφήσαμε. Και πιο όμορφα. Υπομονή χρειάζεται καρδιά μου. Υπομονή.

Όλα γίνονται. Τίποτα δεν θεωρώ ακατόρθωτο. Αρκεί μόνο η θέληση, η επιμονή κι η πίστη. Αληθινά.

Και καθώς είπα για υπομονή, το ξανασκέφτομαι και συνειδητοποιώ πως όλοι πάντα κάτι περιμένουμε.
Περιμένουμε το Πάσχα για να σουβλίσουμε αρνί, το καλοκαίρι για να κάνουμε διακοπές, τα γενεθλιά μας για να γιορτάσουμε. Περιμένουμε να πληρωθούμε για να έχουμε λεφτά, περιμένουμε να πάρουμε το πτυχίο για να βρούμε δουλειά, περιμένουμε να πάρουμε δικό μας σπίτι. Περιμένουμε το Σάββατο για να βγούμε έξω, περιμένουμε να γυρίσει κάποιος αγαπημένος μας, περιμένουμε το λεωφορείο να πάμε εκεί που θέλουμε, να φτάσουμε στον προορισμό μας, περιμένουμε να γίνει το φαϊ να φάμε. Περιμένουμε να πάρουμε σύνταξη  περιμένουμε να δούμε εγγόνια κ.ο.κ.

Κι αν η ζωή είναι ο χρόνος που περνάει όταν περιμένεις για κάτι? Κι εμείς χάνουμε χρόνο...πολύτιμο? Η ουσία δεν είναι σ' αυτό που θα έρθει αλλά σ'αυτό που συμβαίνει ακριβώς τώρα.
Σαν την Ιθάκη. Δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Αυτό που κάνεις και ζεις ενώ περιμένεις για κάτι άλλο. Αλλιώς θα γεράσουμε περιμένοντας.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να περιμένουμε κι ας ζήσουμε το τώρα. Έτσι όπως θέλουμε να ζήσουμε -χωρίς περιορισμούς, πιέσεις και χρονοδιαγράμματα.

Δεν χρειάζεται υπομονή λοιπόν σ'αυτό που έλεγα πριν, αγάπη χρειάζεται. Κι αυτό φτάνει.

Sleep out.

Η επόμενη κίνηση θα είναι τα κέρδη ενός τέτοιου live να δωθούν στους άστεγους συμπολίτες μας. Προς το παρόν μπορούμε να δείξουμε την συμπαράσταση μας με μια νύχτα στον δρόμο παρέα με καλές μουσικές.

"Live σήμερα στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν αφιλοκερδώς με ώρα έναρξης στις 18:00 και με σειρά εμφάνισης οι καλλιτέχνες:

Γιάννης Ζουγανέλης
Μελίνα Κανά
Παντελής Θαλασσινός
Μαρία Κώτη
Βασιλική Καρακώστα
Μίλτος Πασχαλίδης
Βασίλης Λέκκας
Κακώς Πρέπει
Μανώλης Ρακιντζής
Νέα Τάξη Πραγμάτων
Κύριος Μέγας
Show Respect
Fort Bravo

Σας περιμένουμε..."